پروژه تحقیقاتی کاتالیزورهای شهری – سازمان دهنده ها Urban Catalysts
بحران برنامه ریزی: از دهه ی ۱۹۷۰، تغییرات فراصنعتی در اروپا، شرایط بسیار متفاوت اجتماعی، اقتصادی و فضایی را در مراکز شهری به وجود آورده است. در نقشه ی قطبی، شهرهای مشخصی، رونق اقتصادی و شکوفایی بی سابقه ای را تجربه می کنند در حالی که دیگر شهرها قادر به جذب اکثر قریب به اتفاق مناطق مرکزی که در دهه های پیشین پس از بسته شدن صنایع، حذف شدند، نبوده اند. امروزه با نگاهی به گذشته، شاهد نزدیک به سه دهه تحول افراطی شهری هستیم. کاتالیزور شهری تلاشی به منظور باز نمودن بحثی پیرامون استراتژی ها و ابزارهای برنامه ریزی است، و به شدت منعکس کننده ی کاستی ها و نوآوری های توسعه در داخل و خارج از مجموعه واژگان برنامه ریزی متعارف شهری است. تهیه شده توسط برنامه ی چارچوب پنجم “انرژی، محیط و توسعه ی پایدار”، بخش کلیدی ۴ “شهر میراث فرهنگی فردا” از اتحادیه ی اروپا. این پروژه ی تحقیقاتی از پتانسیل بالقوه به عنوان محرک تغییرات شهری استفاده می کند که تا کنون تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. هماهنگ با کاتالیزور شهری استودیو در دانشگاه فنی برلین، به همراه شبکه ای میان رشته ای از ۱۲ شریک از پنج کلان شهر اروپایی – هلسینکی، آمستردام، برلین، وین و ناپل – مدل هایی از ابزارهای برنامه ریزی استراتژیک و فعال توسعه داده شده است که به یکپارچه سازی توان بالقوه می پردازد و در توسعه ی شهری طولانی مدت و تشکیل یک آرشیو منحصر به فرد مورد استفاده قرار می گیرد، که در حال حاضر برای معماران، طراحان، برنامه ریزان، شهرداری ها، توسعه دهندگان، صاحبان املاک و مستغلات و کاربران موقت در دسترس است.
دانلود نسخه انگلیسی در ادامه مطلب.
سایت های تحقیقاتی کاتالیزور شهری، طیفی از شرایط گوناگون را نشان می دهند که در آن ها استفاده ی موقت، می تواند به عنوان یک کاتالیزور شهری عمل کند. امروزه این شرایط می تواند به صورت اولیه برای شرایط اروپایی در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، هلسینکی و وین به بهره برداری از یک بازار قوی و واقعی املاک و مستغلات ادامه می دهند، در حالی که بحران اقتصادی و بازارهای فروپاشیده از نظر اقتصادی در برلین، به یک کاهش سرعت و ثبات مجازی در توسعه ی اموال (املاک) انجامیده است.
در زمینه ی عرضه ی بیش از حد فضا و امتیازات خالی بالا، بسیاری از توسعه دهندگان به بی تفاوتی روی آورده اند و در انتظار زمان بهتری هستند. با این حال، موفقیت یا شکست فرآیند تغییرات شهری، به تنهایی در کوتاه مدت، قابل اندازه گیری نیست. اقتصاد پر رونق با یک بازار واقعی مستغلات بیش از حد متورم (وین و هلسینکی)، می تواند تمام انرژی خلاق را از شهر دور کند، که رشد اقتصادهای ضعیف و جوان را ناممکن می سازد، این امر، بالقوه می تواند خطر ساز باشد و از آن به عنوان اختلاط پایدار نام برده می شود. هر دو سناریو، یک بحران در ابزارهای برنامه ریزی کنونی را آشکار می سازد، که به انحاء مختلف، قادر به آغاز و نظارت بر تغییرات پایدار شهری نیست.
در حالی که شکل سنتی برنامه ریزی، مقرون به صرفه نیست، تغییر افراطی به سمت سیاست های برنامه ریزی نئولیبرال نیز در ارائه ی مدل های جامع و فراگیر، موفق نبوده است. رونق و نوسازی می تواند به محرومیت های اجتماعی و جامعه ی شهری گسسته تری منجر شود، این در حالی است که شکست توسعه ی بازارمحور به منظور سازگاری در زمینه ی رکود اقتصادی، به بی تفاوتی و رکود، منتهی شده است.
نوسازی و بی توجهی، هر دو از نشانه های بحران هستند، که باید به عنوانِ فرصتی برای بررسی انتقادی و مورد پرسش قرار دادن روش های برنامه ریزی موجود و بررسی مدل های توسعه ی جایگزین در نظر گرفته شوند.
مشاهده ویدئو در این باره
سلام ببخشید به جز این پروژه پروژه تحقیقاتی دیگه ای هم در این مورد تو سایت برای خرید دارید ؟