شبیه سازی پروتکل های TORA-OLSR-AODV-DSR با OPNET
شبیه سازی مقاله Ad Hoc routing performance study using OPNET Modeler
یک شبکه ad hoc متحرک (Mobile Ad hoc Network) یک شبکه بدون زیر ساخت خود پیکربندی از دستگاه های متحرک می باشد که به صورت بی سیم به هم وصل شده اند. هر دستگاه در یک MANET جهت حرکت در هر جهتی استقلال و آزادی کامل دارد، به همین دلیل در بسیاری از موارد اتصال بین هر دستگاه متحرک با دیگر دستگاه ها مرتبا تغییر می یابد. چالش اصلی در ساختمان یک MANET این است که هر دستگاه به گونه ای مجهز شود که به طور متناوب، اطلاعات مورد نیاز برای ترافیک مسیر را به درستی نگهداری کند.
شبکه ادهاک موبایل در حال تبدیل شدن به عنصر محوری برای محققان است.شبکه های ادهاک موبایل یک سیستم خودمختار و همچنین طبقه بندی از ترمینال های مختلف پایانه های تلفن همراه است.چنین شبکه هایی چند گام ،خودسازماندهی،وشبکه خود پیکربندی است.در سناریوی در حال حاضر دو تغییرات از شبکه بی سیم موبایل وجود دارد.نوع اول به عنوان شبکه های زیرساخت وایستگاه های پایه شناخته شده است.این شبکه ارتباط در محدوده با نزدیکترین ایستگاه پایه نهفته است.
در این پست از سایت نوآوارن گرمی شبیه سازی پروتکل های TORA-OLSR-AODV-DSR و مقایسه عملکرد آنها در شبکه ad hoc با OPNET به همراه فیلم آموزش مرحله به مرحله فارسی را برای شما کاربران گرامی آماده ایم که جهت مطالعه توضیحات بیشتر، و مشاهده تصاویر خروجی، لطفا به ادامه مطلب مراجعه نمائید.
TORA :
پروتکل مسیریابی TORA بسیار سازگار و بدون حلقه است که بر پایه مفهوم لینک معکوس بنا شده است. این پروتکل برای به حداقل رساندن عکس العمل به تغییرات توپولوژیکی طراحی شده است. نکته کلیدی در طراحی TORA این است که تولید پیام های کنترلی بالقوه و دور از دسترس را، از تغییرات توپولوژیکی تفکیک می کند.
OLSR :
پروتکل مسیریابی OLSR یک پروتکل مسیریابی جدولی نقطه به نقطه است و براساس الگوریتم حالت لینک می باشد. در یک پروتکل حالت لینک صرف، تمام مسیرهای ارتباطی بین گرههای همسایه مشخص میشود و در سرتاسر شبکه پخش میشود. پروتکل OLSR بهینه شده یک پروتکل حالت لینک برای شبکه های ادهاک موبایل است.
AODV :
پروتکل مسیریابی AODV یک پروتکل بنابه درخواست می باشد که به کامپیوتر های سیار، یا گره ها، جهت انتقال پیام ها در میان همسایه خود اجازه میدهد تا با یکدیگر به صورت مستقیم ارتباط داشته باشند. AODV مثل دیگر پروتکل های نیازی راکتیو فقط در صورتی که مسیری نیاز باشد، مسیریابی را انجام میدهد و البته وقتی که مسیر یافته شد، تا زمانی که احتیاج باشد آن مسیر ذخیره شده باقی می ماند و پس از آن دیگر نگه داشته نشده و برای دفعه بعد باید دوباره یافته شود.
DSR :
پروتکل مسیریابی DSR به کلاس پروتکل های مبتنی بر درخواست تعلق دارد و به گره ها اجازه میدهد تا به طور دینامیک و پویا یک مسیر را بین جهش های شبکه شناسایی کرده و به وسیله آن به مقصد برسد و مسیر رسیدن به برخی نقاط مقصد فقط زمانی تعیین خواهد دش که کسی درخواست ارسال اطلاعات به مسیر مذکور و مقصد مورد نظر را داشته باشد.
.
مشاهده ویدئو در این باره